สี่สาว ฮ็อตจัดหนัก หนุ่มหล่อช่างถ่ายภาพ จบตอนแรก บวกแก้ไข

ยามดึก ณ โรงแรมระดับ ห้าดาว แบบ พูลวิลล่า จังหวัด ภูเก็ต

          ในที่นั้นเอง แม้แสงไฟจากห้องต่างๆจะหลับลงไปจนหมดแล้ว จะมีก็แต่ตรงห้องนั่งเล่นของ ห้องพักขนาดใหญ่ ที่เป็นห้องกระจกกว้าง ซึ่งถ้ามองออกไปจะเห็นสระน้ำเล็กๆของห้องได้อย่างพอดิบพอดี

         ณ ในห้อง ยังมีอยู่สองคนที่ยังไม่หลับนอน แม้เวลาจะดึกมากถึง ห้าทุ่มกว่าแล้วก็ตาม ที่โซฟาของตัวห้องมีขนาดใหญ่มากขนาดเอามาพับเป็นเพียงนอน ยาวถึง 6 ฟุต แต่กว้างมากขนาดสามารถนอนเรียงคนได้ถึง 4 คน เลยทีเดียว

        แสงไฟจากโคมไฟเล็กๆ ทางด้านหลังของโซฟา กับแสงไฟจากทีวีจอ ดิจิตอลขนาน 36 นิ้ว ได้ส่องมาปรากฎให้เป็นคนสองคนอยู่บนเตียง คนแรกคือ ชายหนุ่มรูปหล่อ มีความสูงมากกว่า 180 และมีลอนกล้ามเป็นมัดๆ ที่แข็งแกร่งและทรงพลัง พร้อมกับมีกลิ่นอายของลูกผู้ชายเต็มตัว ที่สามารถทำให้พวก ผู้หญิงใจละลายได้เลย ฉัตร วัย 27 ปี จบจาก มหาวิทยลัยกรุงเทพ คณะนิเทศน์ศาสตร์ สาขาช่างภาพ ตอนนี้เขากำลังอยู่ในช่วงฝึกงาน กับนิติยสารแฟชั่น แห่งหนึ่งอยู่ และเขาได้รับให้มาคอย ถ่ายภาพและดูแล นางเอกสาว น่าใหม่ พร้อมกันทีเดียวถึง 4 คน โดยมี ตรีมเป็นการถ่ายชุดว่ายน้ำตรงชายหาด พวกทีมงานและเหล่านางแบบ ทำงานกันผ่านไปได้ด้วยดี พวกเขามาอยู่ที่จังหวัด ภูเก็ต ได้ 3 วันแล้ว วันที่ 4 จะเป็นวันเดินทางกลับบริษัท

     แม้ทุกอย่างจะราบรื่น แต่ความจริง ไม่มีใครรู้ว่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ฉัตร ต้องกลายมาเป็นของเล่น และเครื่องบัญนาการ ให้พวกเหล่า นางสาวนางแบบทั้ง 4 คน คือ โซ่, ส้ม, ไวน์ และ เดียร์ ให้พวกเธอได้รุมกระทำชำเรา ทั้งร่างกายและเครื่องเพศ พร้อมกับการถูก ขย้ำข่มขืนแบบ มารธอนมาตลอด 3 วันที่ผ่านมา

และในตอนนี้ ฉัตร กำลังอยู่สภาพที่เรียกว่าไม่เคยจะสบายนัก แม้จะอยู่ในห้องของโรงแรมระดับห้าดาว กับสระน้ำสุดหรู เรือนร่างอันใหญ่โตและหนักแน่นต่างขดเกรง และรีบรัดจนร่างของเขามี เหงื่อชุ่มออกมาตามบนผิวหนังของร่างกาย ฉัตรในทรงผม สกินเฮดเบอร์ 5 กำลังถูกปิดตา และในปากยังถูกยีดเอาไว้ด้วย ผ้า แขนและมือทั้งสองข้างของ ฉัตร ถูกมัดรวบไว้ทางข้างหลังพร้อมกับเชือก ที่ตอนนี้มันรดจนข้อมือของเขา ห้อเลือดไปหมดแล้ว ฉัตรกำลังอยู่จัดให้อยู่ในสภาพนักคุกเข่า โดยให้บริเวณหน้าขายันประคองตัวเอาไว้ โชคดีที่ ฉัตร ย่นสะโพกไว้ลงบนเตียงได้ ไม่งั้นเขาต้องทรมานกับอาการเมื่อยล้าเพราะถูกบังคับให้อยู่ในสภาพนี้มาตลอด 2 ชั่วโมงแล้ว

        ณ บริเวณ ตรงหน้าของเขา มีร่างๆหนึ่งกำลังนอนอยู่อย่างสบายใจเฉิบ ร่างเล็กๆ ผิวขาว นวดเนียน น่าสัมผัส ลูกโซ่ หรือ โซ่ อายุ 22 ปี สูง 165 ซม กำลังอวดโฉมและเรือนร่างของสาววัยเจริญพันธ์ ในชุด บิกินี่ บายกล้วยไม้ ทั้งสีเขียว ดำ และ ชมพู ตัวเดียวกับตอนที่เธอสวมอยู่ ตอนถ่ายช่วงกลางคืน ในบรรดาสาวทั้ง 4 คน นั้น เธอตัวเตี้ยที่สุด เตี้ยกว่า เดียร์ที่สูง 168 ซม อายุน้อยที่สุด แต่ เธอมีหน้าตาสวยที่สุด จิ้มลิ้มที่สุด แต่ก็ยัง ซาดิสต์ที่สุดด้วย เธอคือคนที่ชอบเล่นสนุกกับ ฉัตรมากกว่าใครๆ และยังเป็นคนเดียวที่บอกว่า ชอบฉัตรจริงๆ

         หล่อนเป็นสาเหตุที่ทำให้ ฉัตร ต้องมาอยู่สภาพที่แสนจะทุกข์ทรมาน นี้ ครั้งแรกที่มองดู ก็พบว่า กล้ามเนื้อของฉัตรกำลังขดเกรงจนร่างสนั่นจนเห็นได้ชัด ลมหายใจฮึดอัด ลอดออกมาจากผ้าที่ปิดปาก เพราะว่าเนื้อสะโพกขลับอื่ม ภายใน บิกินี่ตัวจ้อย ของ โซ่ อยู่ตรงด้านหน้าของเขานี่เอง ตอนนี้ โซ่กำลังนอนคว่ำอ่าน แม็กกาซีนแฟชั่นอยู่อย่างสบายใจเฉิบ และยังอยู่ท่วงท่าที่สุดแสนจะเย้ายวน ป่วนสวาทอย่างสุดยอด เพื่อเธออยู่ในสภาพนอนคว่ำหน้า แต่กลับโยกช่วงล่างลงไปหา ร่างของฉัตร เอาเข่าและหน้าแข้งทั้งสองข้างวางยันไว้บนเตียง คล้ายกับท่า สุนัขหรือแมวตอนบิดขี้เกียจ จงใจให้ส่วนของท้ายสะโพก ยันแนบชิดกับบริเวณเป้ากางเกงยีนส์คับอันแน่นของ ฉัตร  

         ณ เป้ากางเกงของ ฉัตร สามารถรับรู้ได้ถึงไอร้อนๆ จากผิวกายของโซ่ และความรู้สึกอ่อนนุ่มเมื่อ สะโพกของ ลูกโซ่ กำลัง แนบชิดเบียดติดกับส่วนสำคัญของเชิงชาย หรือตรงแกนกายของฉัตรนั่นเอง ทุกครั้งที่หล่อนเปิดอ่านหน้าใหม่ โซ่จะแกล้งขยับร่างของเธอเอง จงใจให้สะโพกของเธอเข้าไปกดตรงเป้ากางเกงของเขา และกดค้างไว้นานมากหลายวินาที ให้ส่วนนั้นของฉัตร รับรู้สึก เนื้อตัวเรือนสะโพกของเธอเข้าไปเต็มๆ มันอัดแน่นจนเขาปวดร้าวไปทั้งกาย โซ่แกล้งทำเป็นไม่สนใจเขา เมื่อฉัตรส่งเสียงครางอย่างปวดร้าวออกมา เสียงลมหายใจฟืดฟัดของฉัตร แสดงออกถึงความโกรธเครืองที่เขามีต่อ โซ่

         “ฉัตร...ฉัตรว่า เสื้อตัวนี้จะเหมาะกับ โซ่ไหม?” หล่อนแกล้งถาม รู้ทั้งรู้ว่าเขาตอบไม่ได้

         “ว้า....ฉัตรนี่ น่าเบื่อจัง เอาเถอะ โซ่ง่วงแล้วละ จะนอนแล้ว” โซ่ ลุกขึ้นก่อนจะค่อยๆ เดินไปหาตัวฉัตร คุกเข่าลงข้าง ก่อนจะโน้มโอบกอดหลังศีรษะของ ฉัตร เธอก้มลงไป หอมแก้ม เขาเบาๆทีนึง แต่ ฉัตรพยายามจะเบื้อนหน้านี่หล่อน เธอไม่ว่าอะไรกับการเล่นตัวงี่เงาของเขา เธอคิดว่ามันน่ารักดี

         “โซ่....ว่า ฉัตรดูเหนื่อยๆนะ อยากจะให้ โซ่เอาน้ำเย็นมาให้ไหม...?” โซ่ถามก่อนจะเอาผ้าอุดปากออกให้กับ ฉัตร

         “โซ่....ปล่อยผมเถอะนะ” ฉัตรขอร้องหล่อน

          “ไม่ๆๆ โซ่ถามว่า ฉัตรอยากได้ น้ำหรือเปล่า ไม่ใช่บอกว่า จะให้ปล่อยฉัตรสักหน่อย” โซ่แกล้งตอบน่าซื่อ ฉัตรต้องถึงกับสูดลมหายใจอย่างอดกลั้น

           “ฉัตรอยากได้ น้ำ” ฉัตรพูด โซ่ยิ้ม

           “งั้นเดี๋ยว โซ่ไปเอามาให้นะ” พูดเสร็จ โซ่ก็ลุกออกไปจากเตียง ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องครัว ก่อนจะรินน้ำเย็นๆใส่แก้ว ก่อนจะนำมาป้อนให้กับ ฉัตรดื่ม

         “แล้วเมื่อไหร่ โซ่จะปล่อยฉัตร?” ฉัตรถาม โซ่ได้แต่ถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย

         “ก็ได้ๆ โซ่จะปล่อย แต่มีข้อแม้นะ ฉัตรต้องเล่นเกมกับ โซ่ก่อน” โซ่พูด

         “เกมอะไร?” ฉัตรถาม

        พูดจบ โซ่ก็ก้มตัวลงไปนอนชันเข่า ลงบนเตียงก่อนจะเอื้อมมือไป ปลดเข้มขัดกางเกงยีสน์ของ ฉัตร ปลดเปลื้องแกนกายอันใหญ่โตมโหราฬ ต่อหน้าของโซ่

         “นะ....นี่ โซ่จะทำอะไร?” ฉัตรถามด้วยเสียงที่สั่นเครือราวกับรู้อยู่แล้วว่ามันคืออะไร

         “โซ่ จะทำมันให้ ฉัตร นะ โซ่อยากรู้ว่า ฉัตรจะทนริมฝีปากของโซ่ ได้นานแค่ไหน ถ้าฉัตร ทนได้ ครบ ห้านาที โซ่สัญญาว่าจะปล่อยฉัตร แต่ทว่าทนไม่ได้ คืนนี้ ฉัตรต้องมานอนเอาหน้าแนบอยู่บนหน้าท้องของ โซ่ตลอดทั้งคืนนะ ตกลงไหม?” โซ่ถามฉัตร

ไม่....ไม่......ไม่ ฉัตรพยายามตอบปฎิเสธ แต่ไม่มีอะไรที่จะสามารถหยุดความต้องการที่อยากจะเล่นของ โซ่ ได้ โซ่เหลือบสายตาขึ้นมาจ้องตาของฉัตรก่อนครั้งนึง ก่อนจะยิ้มราวกับนางแมวแสนเจ้าเล่ห์ ก่อนจะค่อยๆโน้มใบหน้าลงไป ยังรงบริเวณส่วนนั้นของ ฉัตร ในเสี้ยววินาทีต่อ ร่างของฉัตรก็ถึงกับต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อริมฝีปากทั้งหมดและล่างของโซ่กระทบสู่ส่วนหัวของปลายยอด ความรู้สึกเย็นๆ และเปียกชื่นๆ หน่อย บังเกิดขึ้นกับร่างกายของฉัตร มันทำให้หน้าของเขาแดงก่ำและร้อนผ่าว ร่างของฉัตรอ่อนระทวยอย่างไม่อาจควบคุมได้ เมื่อโซ่รับฉัตรไว้เข้าสู่ปากนุ่ม แต่นำเฉพาะส่วนหัวเท่านั้น โซ่ขยับปากและศีรษะไปมา กระทำฉำเร่าสุดพิสวาท และสุดสยิวกับแกนกายของฉัตร ทำจนฉัตรร้องและเอนร่างไปด้านนึง หมดเรี่ยวแรงซะก่อน ทั้งๆที่ยังผ่านไปไม่ถึง นาทีด้วยซ้ำ

            “เฮ้อ....ไม่ถึงนาทีก็จบซะแหละ ฉัตรต้องทำตามสัญญานะ” โซ่ถอดปากออกเงยหน้าขึ้นมามองฉัตร ก่อนจะเอามือขวาชิดปาก ตรงที่มีคราบน้ำลายออก

สุดท้ายในคืนนั้น ฉัตรต้องมานอนเอาแก้มแนบชิดลงบน หน้าท้องที่แบนราบสวย และขาวเนียนของโซ่ ไปตลอดทั้งคืน

รุ้งเช้าวันต่อมา เวลา 7.30 นาที    

ฉัตรยังคงนอนอยู่บนเตียง แม้เตียงจะมีขนาดใหญ่แต่เมื่อต้องถูกบังคับ ให้อยู่ในสภาพมัดมือมัดเท้า ผูกไว้ชิดติดกันและห้อยไปอยู่ทางข้างหลังแบบนี้ ย่อมไม่มีทางที่ ฉัตร จะสามารถนอนหลับได้สนิทแน่ แถมต้องมาคอยพะวงไม่ให้ไป รบกวน โซ่ ตอนที่เขากำลังนอนซบหน้าท้องของเธออีก เพราะถึงแม้ปกติ โซ่ จะอ่อนโยนกับเขาที่สุด แต่พอเวลาเธอโกรธขึ้นมาละก็.....แต่คิด ฉัตรก็ขนลุกแล้ว ฉัตรรู้สึกว่าสามารถข่มตาหลับได้เต็มที่ก็ตอนประมาณ 6 โมง เช้า ฉัตรูรู้สึกได้ว่า โซ่ลุกออกไปจากเตียงแล้ว ทิ้งเขาไว้ให้นอนต่อโดยไม่รบกวนเขา ช่างเลิศลอเสียจริง (คิดเชิงสอดเสียดในใจ)

อื้ม.............!!! ฉัตรออกเสียงครางเบาๆ เมื่อจู่ก็มีความรู้สึกอุ่นๆ บังเกิดเกิดขึ้นที่แกนกาย ที่ตอนที่ ขยัดขยายตื่นตัวในยามเช้า เรียกง่ายๆว่า "ขันนถเช้า" นั่นเอง แต่แล้ว 

อ๊าก..............................................................................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ฉัตรจู่ๆก็ร้องนั่น เมื่อจู่ก็มีความเจ็บปวดสุดแสนจะบรรยายเกิดขึ้นที่แกนกายของฉัตร

ฉัตรเงยศีรษะขึ้นไปมอง ก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่ง อายุ 23 ผมยาวสีผมสลวย ดวงตาเล็กๆชั้นเดียวคล้ายกับคนมีเชื้อจีน แต่จมูกโด่งสวยได้รูปที่สุดในบรรดาสาวทั้งสี่คน ที่กำลัง ทรมาน ฉัตรมาตลอดหลายวัน เป็น ไวท์ นั่นเอง ตาของฉัตรเบิกโพลงเมื่อพบว่า องคชาตของเขากำลังอยู่ขั้นกลางระหว่างฟันล่างและฟันบนของ ไวท์

            "ไวท์ ปลุกฉัตรให้ตื่นหรอ...?"เสียงของไวท์ใส่ซื่อราวกับเด็กไม่รู้ประสีปราสา ก่อนจะทิ้งฟันใส่ส่วนที่บอบบางของฉัตรต่อ
            

           "โอ๊ยๆ.....อย่าๆ ได้โปรดเถอะ หยุดเถอะนะ อย่ากัดฉัตรเลย ฉัตรเจ็บ" ฉัตรพูดขอร้อง ไวท์ แต่ไวท์ไม่ตอบกลับ งับดุ้นของฉัตรไว้ในปากและสะบัดใบหน้าไปมาเหมือนกับ สุนัขพันธฺุ์ ล็อดไวเลอร์ กำลังเขี้ยว ลูบบอลเล่นอย่างแรง ความจริงเป็น ไส้กรอกมากกว่า 

อ๊าก......................!!! (เสียงฉัตรร้องอย่างเจ็บปวดรวดร้าว)

           "อ้าว...ไวท์คิดว่า ผู้ชายจะชอบเวลามี ผู้หญิงทำให้ตอนเช้าซะอีก ขวัญรับเช้าไง?" ไวท์ถามแกล้งซื่ออีกแล้ว (ใครเค้าใช้ฟันกันเล่าแม่คุณ..................!!!)

          "พอเถอะ....ไม่ต้องแล้ว ฉัตรกลัวขาด"ฉัตรตอบด้วยน้ำเสียงแบบกลัวจริงๆ

          "งั้นก็ตื่นไปกินข้าวเช้าเถอะ" พูดเสร็จ ไวท์ก็ ลุกขึ้นไปจากเตียง ฉัตรพอสังเกตดูดีๆ ก็พบว่า ไวท์กำลังอยู่ใน ชุด บิกินี่ สีขาวตัดดำ หล่อนเดินไปที่โซนห้องกินข้าว ทิ้งฉัตรไว้บนเตียง

ใช้เวลานานเกือบ ห้านาทีเลยทีเดียว กว่าที่ฉัตรจะสามารถกระเสือกกระสนไปที่บริเวณโตกินข้าวได้ ชายหนุ่มจำเป็นต้องทิ้งตัวลงจากเตียง เอาร่างฟาดกับพื้น ก่อนจะค่อยๆคลานและกระดิ๊บเหมือนกับตัวหนอนไม่มีผิด ร่างของถูไถและเสียดสีไปกับพื้นห้อง แขนขา ไหล่ ต้องชนโน้นชนนี้ตลอดทาง ลำบากเสียสาหัสเหลือเกิน ฉัตรได้แต่กั้นสถบทในใจ ในที่สุดก็มาถึงซะที

          "อ้าว....นี่ไง พระเอกสุดหล่อของเรามาแล้ว" เสียงแหลมเล็กจนแสบหูแบบนี้ ต้องเป็น ส้ม แน่นอน หล่อนเป็นเด็กสาวอายุ 22 ปี เท่ากับลูกโซ่ สูงประมาณ 166 ผมยาวสีดำ ดวงตาบ่งบอกถึงความก๊ากลั่น มุมปากด้านบนซ้ายมี ไผเม็ดดำเล็กๆ เป็นเส่นห์ เธอสวมชุด บิกินี่ เช่นกัน เป็นสีดำ ที่มีลาย ส้ม เหลือง และ ม่วง อยู่ตรงแผ่นอกข้างหนึ่ง เธอนั่งติดๆกับ ลูกโซ่ ในชุด บิกินี่ ตัวจ้อน ที่ท่อนบน สีม่วงแดง แต่ท่อนล่างสีดำ ฝั่งตรงข้ามก็คือ ไวท์ นั่งติดอยู่กับ เดียร์ เธอตัวสูงที่สุดในบรรดาสาวทั้งสี่คน สูง 168 ไวท์ความจริงน่าจะสูงเท่ากับ เดียร์ แต่เพราะว่าเธอผอมที่สุดเลยรู้สูงที่สุดไปโดยบริยาย

         "แก้มัดให้ฉัตรก่อนสิ สภาพแบบนี้ฉัตรจะกินได้ยังไง?" ฉัตรบอก
       
        "ฉัตรไม่จำเป็นต้อง ใช้มือให้เมื่อยหรอก เพราะเดี๋ยวพวกเราจะช่วยป้อนให้ฉัตรเอง" โซ่ตอบ ฉัตรออกเสียงกรอด แต่มองดูบน โต๊ะดีๆแล้ว ฉไน มีแค่ สี่ที่ แล้วของเขาล่ะ ฉัตรได้ยินเสียงหัวเราะคิกๆของเหล่าสาวๆ

        "ฮ่าๆ ใครบอกกันว่าจะมีของฉัตร พี่ไวท์แค่เรียกฉัตร มากินข้าวเช้าเฉยๆ บอกหรือว่า จะมีส่วนของฉัตรด้วย" ส้มพูดเป็นเชิงหยอกล้อเขา

        "ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยว ฉัตรก็กินส่วนที่เหลือของเรานั่นแหละ" ไวท์บอก ก่อนจะพยายามกลั้นอาการหัวเราะ

        "ใช่ อย่าง หมาไง สำนึกถึง ฐานะตัวเองหน่อยก็ดีนะ" คราวนี้ เดียร์เป็นฝ่ายพูดบ้าง ก่อนจะส่งสายตา เหยียดหยามฉัตรอย่างเห็นได้ชัด แน่นอน ฉัตรก็รู้ว่า ในบรรดาทั้งสี่คน เดียร์เกลียดเขาที่สุด ส้มก็ประมาณกลางๆ แต่ สนุกกับเขาเหมือนกับของเล่นมากกว่า มีแต่ ไวท์ และ โซ่ เท่านั้น ที่ดูจะชอบเขา ถ้าเขาไม่คิดไปเองคนเดียวละก็ 

ฉัตรหงายหน้ามอง เดียร์ เขาเองก็เกลียดหล่อน เช่นกัน ชนิดอยากจะทึ้งให้ตายเลยทีเดียว ต่อจากนั้น พวกสาวๆก็ สนุกกับการ รับประทาน อาหาร เช้า พวก ไข่ดาว เบคอน ไส้กรอก และขนมปัง ไม่สนใจ ฉัตรเลยสักนิด ทำราวกับเขาไม่มีตัวตนด้วยซ้ำไป ที่ สำคัญ โซ่ที่น่าจะใจดีกับเขาที่สุด ก็เอาแต่อยู่นิ่งๆ แล้วก็ยิ้มไม่ตอบพูดอะไรเลย

       "ฉัตรอยากเอา ไส้กรอก หน่อยไหม ส้มป้อนให้" จู่ๆ ส้มก็พูดขึ้น ก่อนจะใช้ส้อมจิ้ม ไส้กรอกชิ้นหนึ่ง ก่อนจะโน้มตัวลงมาใกล้ๆกับ ฉัตรทางด้านล่าง คล้ายกำลังคนกำลังป้อนข้าวหมายังไงยังงั้น 

       ฉัตรนิ่งไปพักหนึ่ง ใจเขารู้สึกโมโหที่ถูก ปฎิบัติเยี่ยงนี้แต่เขาหิวเหลือเกิน ฉัตรอ้าปาก เมื่อ ส้มยื่น ไส้กรอกมาใกล้ แต่ให้ตายเหอะ หล่อนทำเหมือนกับว่าเป็นการ ชักกระเย่อล่อปลาไม่มีผิด แกล้งมาจอคาปาก แต่พอ ฉัตรจะกัด ก็แกล้งถอนออก จากนั้นก็จอใหม่ เสร็จแล้วก็ ถอนออก ทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่เลิก สนุกกับการแกล้งเขา 

ฮะๆๆ...............(เสียง ส้มหัวเราะก่อนจะตัดสินใจเลิกแกล้ง ปล่อยให้ฉัตรกิน ไส้กรอกชิ้นนั้นเข้าไป)

      "ดื่มน้ำส้มหน่อยไหม ฉัตร" จู่ๆ โซ่ก็พูดขึ้น ก่อนจะยกแก้วน้ำส้ม ขึ้นมาดื่มและอมไว้ในปาก จากนั้นก็ลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ มานั่งย่องๆใกล้กับ ฉัตร เธอใช้มือจิกทึ้งศีรษะของฉัตร ดึงเขาให้เงิยหน้า  โซ่โน้มใบหน้าลงไปหาฉัตร ก่อนจะป้อนเขาแบบปากประกบปาก ปล่อยให้ ส้มน้ำในปากของเธอ ไหลลงคอของฉัตรก่อนจะสะบัดมือออกแรงๆ ทีนึง

วู้.....ร้ายนักนะ โซ่.................(ไวท์พูดชม)

และคราวนี้ เดียร์ก็เริ่มเคลื่อนไหว เธอลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ ถือจานใส่อาหารเช้ามาด้วย บนจานยังเหลือ ไข่ดาวอยู่ เดียร์นั่งคุกเข่าลงข้างหนึ่งข้างหน้า ฉัตร และหล่อนก็แอ่นหน้าอกยื่นมาตรงหน้าฉัตร ก่อนจะตัก ไข่ดาว แล้วนำมาวางไว้ตรงร่องอก อันอวบอึ้ม ฉัตรทำสีหน้าตื่นตะลึงอย่างไม่เชื่อ

       "เอ้ากินซะ...ระวังอย่าให้เลอะ และโดนหน้าอกกูนะ ไม่งั้นกูเอา มึงตายแน่" เดียร์พูดด้วยน้ำเสียงกระโชก พวกสาวๆที่เหลือพากันร้อง วู้แล้วก็ตอบมือ

       ฉัตรกลืนน้ำลาย ก่อนจะส่งสายตาอย่างโกรธแก้นไปให้ เดียร์ พลางจ้องมอง ไข่ดาวที่วางนาบอยู่ตรงร่องอกของ เดียร์ ร่างของชายหนุ่มสั่นเกรงจนสามารถเห็นได้ชัด

กูบอกให้กินก็ กินสิว่ะ...............!!! เดียร์กระชากเสียง ก่อนจะโอบรวบหลังศีรษะของ ฉัตร โน้มใบหน้าฉัตร แนบชิดติดกับ ทรวงอกของหล่อน หน้าและปาก จมูกของฉัตร ทิ่มเข้ากับไข่ดาว 

กินๆ......กินเข้าไปสิ................โว้ย................(เดียร์บรรเลงจับฉัตรถูใบหน้าของเขาเข้ากับทรวงอกที่มีไข่ดาวอยู่ทางด้านบน)

ฉัตรจำใจต้องรับประทานไข่ดาวเละๆตรงระหว่างร่องอกและทรวงอกของเดียร์ ระมัดระวังอย่างยิ่งไม่ให้ไปโดนเขา แต่เช่นละเลงและแรงขนาดนั้นก็ไม่วาย ปากไปกระทบถูกโดนจนได้

กูบอกแล้วไง ว่าอย่าให้โดน มึงนี่ควายหรือเปล่าว่ะ.................!!! เดียร์ก่นด่าฉัตรก่อนจะพลักเขาให้ล้มลงไป ก่อนจะบรรจงใช้ขาขา เตะฝ่าหมากของฉัตรเข้าไปเต็มแรงทีหนึ่ง ฉัตรฉุกเสียดขึ้น ไข่ดาวยังไม่ทันขย่อนลงท้องด้วยซ้ำ ฉัตรเจ็บจนลำลักขาทั้งสองข้างได้แต่หุบพับลงตรงบริเวณเป้ากางเกง ตัวงอเป็นกุ้ง

ใจเย็นก่อน เดียร์...อย่าเพิ่ง.....ใจเย็น (ไวท์รีบมาห้ามเดียร์ไว้ก่อน ที่เธอจะลงไม้ลงมือกับเขามากไปกว่านี้)

โซ่ กับ ส้ม มองดู ฉัตรด้วยสีหน้า สงสารเล็กน้อย ดูท่า ฉัตรจะต้องเจออะไรอีกเยอะเป็นแน่แท้

จบตอนแรก          
    

(ขอ คอมเม้นท์เยอะหน่อยนะครับ จะได้รู้ว่าควรแก้ตรงไหน ผมได้แก้ส่วนที่ทำให้ งงแล้วนะครับ จากคอมเม้นท์ ที่สงสัยมา ขอประทานอาอภัย ด้วยครับ อย่าลืมไปบอกคนอื่นให้เขามาอ่านดูนะครับ จะได้เป็นกำลังใจ อ้อใช่ ไม่นาน ผมจะลองเขียน นิยาย แนว รัก ดูมั่งแล้ว ไว้หา เว็บลงได้เมื่อไหร่ จะบอกให้ลองอ่านดูนะครับ)