ผู้กองก้อง ตอนที่ 4 by hoosama

ผู้กองก้อง  ตอนที่ 4 by hoosama

โคมไฟเก่าๆที่เปิดจ้าแขวนบนเพดานห้อยลงต่ำเหนือร่างชายหนุ่มไม่กี่ฟุต มองดูคล้ายๆเป็นแสงสปอตไลท์ที่ส่องนักร้อง  แต่มันเรียกเหงื่อให้ผุดออกมาได้ไม่น้อย  
ผู้กองก้องนอนไม่ได้สติบนเก้าอี้เหล็กเก่าๆตัวหนึ่งกลางห้องสอบสวน  ใบหน้าคมเข้มแหงนขึ้นปะทะกับแสงจากโคมไฟทำให้เห็นรอยเขียวช้ำ  มุมปากยังมีคาบเลือดที่แห้งเป็นทางยาวมาถึงลำคอหนา ไปสิ้นสุดที่คอเสื้อกล้ามสีขาว  ซึ่งตอนนี้เปียกโชกไปด้วยเหงื่อไคลจนมองเห็นหัวนมสีน้ำตาลเข้มและรอนกล้ามท้องที่นูนเป็นลูก
อกหนากระเพื่อมขึ้นลงเป็นจังหวะช้าๆบอกให้รู้ว่าเขายังมีชิวิตอยู่  ท่อนแขนมัดใหญ่ถูกล็อคไพล่หลัง  กางเกงยีนส์ตัวหนาถูกถอดออกนำไปมัดข้อเท้าทั้งสองข้างติดกับขาเก้าอี้อย่างแน่นหนา
เหลือเพียงกางเกงในrossoตัวเดิมที่รัดอูมของสงวนของชายหนุ่มไว้



"กริ๊ง! กริ๊ง! กริ๊ง!.."เสียงนาฬิกาบนโต๊ะที่มุมห้องดังขึ้นถี่ๆ   ร่างกำยำสดุ้งตื่นตามสัญชาตญาณ  ทันทีที่เปลือกตาค่อยๆเปิดออกแสงจากโคมไฟก็จี้ไปที่นัยตาเขาจนต้องก้มหน้าหลับตาปี๋
ชายหนุ่มสบับหัวไปมาให้ร่างกายตื่นตัว  เสียงปลุกหยุดเงียบเปลี่ยนเป็น เสียงลุกขึ้นจากเก้าอี้เหล็กที่ทิศเดียวกัน  ผู้กองก้องหลี่ตาเพื่อปรับแสงมองไปที่ต้นเสียง  แต่แสงจากโคมไฟไปไม่ถึงจุดนั้นทำให้ยากต่อการมอง

"หลับไป 3 ชั่วโมง"เสียงแรกที่ทำลายความเงียบเป็นเสียงเดียวกับที่ทำเขาสลบไปเมื่อครู่  ผู้กองทศยิ้มที่มุมปากหางตามองไปที่นาฬิกาตั้งโต๊ะที่บอกเวลา 01.00 น
"ขี้เซานะไอ้ก้อง .. แข็งแรงหน่อยยยย!"ผู้กองทศเดินอย่างช้าๆไปหยุดตรงหน้าผู้ต้องหา  โคมไฟที่ห้อยอยู่เพียงระดับอกของผู้กองทศทำให้ผู้ถูกสอบสวนมองเห็นได้สูงสุดถึงเพียงป้ายชื่อของเขา
ผู้กองก้องพยายามก้มหน้าเนื่องจากแสงไฟจ้าจนทำให้ตาเขามัวไปหมด

"ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ  กูไม่คิดว่าสิ่งที่กูฝัน ในที่สุดก็เป็นจริง" ผู้กองทศเดินวงผู้ต้องหาอย่างช้าๆ
"วันที่มึงอยู่ในกำมือกู  จะบีบก็ตาย...จะคายยยยยก็รอด  เอ..รึจะไม่รอดดีนะ" มือหนาจิกผมผู้ต้องหาให้แหงนหน้าขึ้นอย่างแรง
"อั๊ก!"ใบหน้าคมเข้มเหยเกกัดฟันหลับตาหยี
"มองหน้ากูสิ!  มองกู!" ผู้กองก้องค่อยๆลืมตาอย่างช้า  ตอนนี้ใบหน้าของผู้กองทศอยู่ห่างจากหน้าเขาไม่กี่คืบ
"ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ  เป็นไงบ้าง  เพื่อนรัก  รู้สึกกับสถาพแบบนี้ยังไง"ผู้กองทศยิ้มเหี้ยม  แต่ผู้กองก้องไม่ได้หวั่นเกรงแม้แต่น้อย

"ถุ้ย!!" น้ำลายก้อนใหญ่ถ่มใส่หน้าผู้กองทศจนผงะออก
"ไอ้สัส! "  เขาปาดน้ำลายออกพร้อมหวดหมัด
"ตุบ!!! ตุบ!!!"  หมัดหวดลงที่ใบหน้าผู้กองก้องอย่างเน้นๆ  เลือดจากปากกระเซ็นไปที่พื้น

"กูไม่สนหรอกนะว่ามึงจะเป็นคนฆ่าอีตัวนั่นหรือไม่  แต่ตอนนี้มึงเป็นของเล่นของกู! ฮ่าฮ่า" ผู้กองทศจ้วงหมัดฮุกลำตัวอย่างเมามัน  เขาหยุดถอดเครื่องแบบท่อนบนออกเพื่อความคล้องตัว
โชว์มัดกล้ามที่ฟิตแน่นและขาวเนียนซึ่งเป็นผลผลิตจาก  ตอนสมัยเป็นนักเรียนนายร้อยตอนนั้นเขาผอมไม่มีกล้ามเนื้อ  แต่ผู้กองก้องที่ตอนนั้นแข็งแรงที่สุดในรุ่นเดียวกันและเก่งเรื่องกีฬาแทบทุกชนิดทำให้เป็นที่ยอมรับของเพื่อนๆและรุ่นพี่
ผู้กองทศอิจฉาเป็นอย่างมาก  เขาออกกำลังกายอย่างหนักแต่ก็ไม่มีทำให้เพื่อนยอมรับเท่าผู้กองก้อง  นอกจากนั้นทุกเรื่องเขาก็มักเป็นชื่อที่ต่อท้ายจากผู้กองก้องเสมอ ทั้งเรื่องการเรียน  การงาน

"ถ้าไม่ได้มึง กูคงไม่มีซิกแพคกับกล้ามเนื้อเท่ๆนี่ว่ะ"ผู้องทศลูบหน้าท้องตัวเองอย่างภาคภูมิใจ  เมื่อถอดเครื่องแบบเสร็จ

"ฮึ ฮึ ฮ่าาาาาาาๆๆ"อยู่ๆผู้กองก้องระเบิดหัวเราะอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

"มึงหัวเราะเหี้ยไร!" ผู้กองทศจิกหัวร่างกำยำให้เงยหน้าขึ้นอีกมือจับโคมไฟหันไปส่องที่หน้า
"หัวนม...หัวนมแม่งชมพูกว่ากระหรี่ที่กูเย็ดอีกว่ะ ฮ่าาาาาา" ผู้กองก้องระเบิดหัวเราะอีกครั้ง   ผู้กองทศโกรธจนหน้าแดง
"ไอ้เหี้ย!!  ปากดีนักนะ!!" "ตุบ  ตุบ  ตุบ ...."  หมัดกระหน่ำลงที่ลำตัวผู้กองก้องนับไม่ถ้วน

"แม่งน่าดูดชิบ ...ฮ่าๆ"  ก้องหัวเราะเยาะเย้ยผู้กองทศที่กำลังหวดซิกแพกเขาอยู่   เขาตั้งใจยั้วโทสะผู้กองทศ

ผู้กองทศฉีกกระชากเสื้อกล้ามตัวบางของผู้กองก้องออกเพื่อดูผลงานตัวเอง แต่มีเห็นรอยแดงเพียงน้อยนิด  มันยิ่งเพิ่มความโกรธให้ผู้ก้องทศให้เพิ่มขึ้น
ตาจองเขม่งไปที่หัวนมน้ำตาลเข้มสมชายชาตรีของผู้กองก้อง  ก่อนจะเดินไปหยิบกระบองช็อตไฟฟ้า
"มึงยั่วะผิดคนแล้วไอ้เหี้ย!...ฮ่าๆๆ"ผู้กองทศจี้ปลายกระบองไปที่หัวนมน้ำตาลเข้มนั้น  มองดูร่างกำยำสั่นระริกด้วยความสะใจ  เขาสลับซ้ายขวาไปมาจนหนำใจ  ผู้กองก้องแน่นิ่งไป

"หายซ่ารึยัง!!! "ผู้กองทศจิกผมผู้กองก้องขึ้นด้วยท่าทางสะใจ  ผู้กองก้องค่อยๆลืมตา

"ขอบใจว่ะ!  กำลังคันๆพอดี ช็อตตรงจุดพอดีเลย"ผู้กองก้องยิ้มแห้ง ๆ  ถึงแม้ร่างกายจะกะอักกะอ่วมก็ตาม   ผู้กองทศฉุนจัดถอดเข็มขัดหนังสีดำออก

"มึงคันหัวนมใช่มั๊ย เด๋วกูจะทำให้หายคันเอง ไอ้สัส ๆๆๆ" เขากระหน่ำฟาดเข็มขัดลงไปที่แผ่งอกหนาๆนั้นอย่างไม่ลืมหูลืมตา
"เปี๊ยะ ๆ  ๆ ๆ.........."  เสียงฟาดดังต่อเนื่องถี่ๆ  กระทบมัดเนื้อที่แผ่นอกอย่างรุนแรงซ้ำแล้วซ้ำเล่า  ร่างกำยำสดุ้งไปมาตามแรงหวด  จนกระทั้งเข็มขัดหลุดจากมือผู้กองทศ   หน้าอกของผู้กองก้องแดงเถือกเป็นห้อเลือด  แต่ไม่มีเสียงร้องเจ็บปวดทรมานใดๆ  ออกจากปากผู้กองก้อง

ผู้กองทศยิ้มเบาๆ หอบแฮกๆนั่งลงกับพื้น  เหงื่อเต็มตัว มองดูผลงานตัวเอง

"ยังไม่หายคันเท่าไรนะผู้กอง ฮึฮึฮึ"ผู้กองก้องยังไม่หยุดยั่วะ  หัวเราเบาๆ

"ไอ้เหี้ยย.............ตายซะเถอะมึง"ผู้กองทศกระโจนเข้าใส่ผู้กองก้องจนเก้าอี้หงายหลังล้มไปกองทั้งคู่
"ปากดีนักนะมึง"ผู้กองทศบีบคอของผู้กองก้อง  นิ้วโป้งกดบี้ไปที่ลูกกระเดือกอย่างเอาเป็นเอาตาย
ผู้กองก้องหน้าแดงเถือก แต่แทนที่ผู้กองก้องจะร้องขอชีวิตแต่กลับยิ้มร่าเหมือนมีความสุขทั้งๆที่ถูกบีบคออยู่

"มึงยิ้มเหี้ยไรไอ้สัส" ผู้กองทศยิ่งเห็นผู้กองก้องยิ้ม ยิ่งทั้งโกรธและแปลงใจ  ก่อนจะคายมือที่บีบแน่นออก
"ผมพึ่งรู้ว่ายิ่งผู้กองออกแรงบีบ  ตูดผู้กองก็ขมิบถี่ๆ  โครตเสียวเลยว่ะ" ผู้กองก้องยิ้มพร้อมกับไอเบา ๆ
ผู้กองทศก้มมองไปที่หว่างขาผู้กองก้อง  เขาเหลือกตาโตด้วยความตกใจปรากฎว่าควยลำใหญ่แทงโด่เบียดกางเกงในจนหัวควยบานทะโล่ทะลุขอบกางเกงในออกมาแถมมีน้ำเยิ้มไหลออกมาเต็ม
เขาเผลอไปนั่งทับเป้าผู้กองก้อง  ลำควยผู้กองก้องพาดลำยาวแข็งตามแนวร่องตูดตัวเองพอดี  ผู้กองทศทั้งอายทั้งแค้น


"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ  เสียวสัสๆ"ผู้กองก้องหัวเราะอย่างสะใจเมื่อได้เห็นสีหน้าของผู้กองทศ  พร้อมกระดกควยเบียดร่องตูดผู้กองทศ
"ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยย!!!!!" ผู้กองทศเงื้อหมัดขึ้นสุด

"หยุดนะ!!  ผู้กองทศ!" เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับเสียงผู้กำกับสุชาติเข้ามา  พร้อมเปิดไฟให้สว่างทั้งห้อง   ผู้กองทศผงะด้วยความตกใจ

"รู้เบาะแสคนร้ายตัวจริงแล้ว  ผู้กองก้องบริสุทธิ์" หลังจากผู้กำกับพูดจบ  ตำรวจยศจ่าสองคนเข้าไปช่วยปลดพันธนาการออกจากร่างผู้กองก้องพร้อมประคองออกจากห้อง
ผู้กองทศมองด้วยความเจ็บแค้น  ที่ไม่สามารถทำให้ผู้ก้องก้องสยบแทบเท้าเข้าได้  แถมยังถูกยั่วะอารมณ์ยังโกรธจัด

"เล่นเอาน้ำผมเกือบแตกเลยนะ ผู้กองทศ"ผู้กองก้องพูดเบาๆข้างหูผู้กองทศพร้อมยิ้มอย่างยียวนยั่วโมโหก่อนออกจากห้อง

"ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยย"ผู้กองทศสถบในใจ  ตาแดงกล่ำ
==================================================================

"นี่คือรูปคนร้ายที่ผมให้พนักงานของเราเกะรอยได้" ผู้กำกับวัยใกล้เกษียณส่งแล็ปท็อปให้ผู้กองก้องซึ่งนอนพักบนเตียงพยาบาล
"นี้มันผู้หญิงนิครับ!!"ผู้กองก้องคลิกดูภาพตาโต
"ทั้งสวย  รูปร่างดี  เป็นฆาตกรจริงเหรอ?"ผู้กองก้องพูดขณะดูรูปตาไม่กระพริบ  และเพียงแค่ดูรูปสิ่งที่อยู่ภายใต้กางเกงก็ตื่นตัว

"สงบกายสงบใจหน่อยผู้กอง"ชายวัยใกล้เกษียณส่ายหน้าเมื่อเหลือบเห็นปฏิกิริยา
"เธอชื่อกมล....พวกนั้นเรียกว่านายหญิงกมล...เธอเป็นเพื่อนกับไอ้ศักดิ์ผู้ค้ายา...ที่ผู้กองฆ่ามันตายในห้องน้ำ"ผู้กำกับพูดพรางเลื่อนอีกหลายรูปให้เขาดู

"เธอเป็นผู้ต้องสงสัย...ว่าจะมีส่วนในการตายของสาวบริการคนนั้น..."

"ตอน15ปี เธอเคยส่งตัวเข้าสถานพินิจจากการฆ่าพ่อเลี้ยงของเธอด้วยการเผาร่างพ่อเลี้ยงทั้งเป็น  และเมื่อออกจากสถานพินิจก็มีคดีพัวพันยาเสพติดจำนวนมาก  แต่ยังจับตัวไม่ได้"ผู้กำกับพูดพรางจิบน้ำชาในมือ

"สองคนนี้ค่อนข้างร้ายกาจ  โหดเหี้ยม และเลือดเย็นมาก แต่ไอ้ศักด์ถูกผู้กองฆ่าตายไปแล้ว  ผมคิดว่าเธอคงคิดจะแก้แค้นคืนเป็นแน่"

"ไม่ว่าเธอจะร้ายกาจแค่ไหน  ผมจัดการเธอส่งเข้าคุกแน่!! "ผู้กองก้องมองด้วยความเสียดายที่ในความสวยของเธอ

"ดีมาก  ผมเชื่อใจคุณ  "ชายวัยใกล้เกษียณยิ้ม

"เออว่าแต่  เธอมีลูกน้องและเครือข่ายอยู่เยอะพอสมควรนะ  ลูกน้องของเธอเท่าที่เราสืบมาได้  มีแต่คนมีฝีมือทั้งนั้น  มีทั้งพวกทหารเก่าและพวกนักฆ่าเก่ง "

"ส่วนเธอเองก็มีฝีมือพอสมควร...และสิ่งที่น่ากลัวคือ  การตายของตำรวจที่ไปขัดผลประโยชน์กับพวกมันและที่พวกมันฆ่ากันเองแล้ว  สภาพศพมักจะถูกทรมานอวัยวะเพศจนตายแทบทุกคน  ซึ่งก็เชื่อว่าเป็นการกระทำของเธอด้วย"

"โหดร้ายมาก..เล่นงานที่จุดอ่อนผู้ชาย"ผู้กองก้องเสียวไข่แป๊บ

"ระวังไว้ดีๆนะผูกอง"ผู้กำกับหัวเราะเบาๆ

"งานยากเลยสิ!!  แต่ผมเชื่อว่าคุณทำได้"ชายวัยใกล้เกษียณตบที่ไหล่ของผู้กองก้องก่อนจากไป ทิ้งให้ผู้กองก้องอึ้งอยู่คนเดียว

================================================================