Season 1 เชือดก่อนชิม ตอนที่ 1 ฉบับ พันธนาการบุรุษเพศ

Season 1 เชือดก่อนชิม ตอนที่ 1 ฉบับ พันธนาการบุรุษเพศ

"เอาเงินมา!!  อีบุษ!" ประวิทย์สามีของบุษเข้าบีบคอเธอ
"อย่านะพี่  เงินนี้บุษจะเอาไปซื้อเนื้อไว้ทำก๋วยเตี๋ยวพรุ่งนี้  อย่าเอาไปเลย.."บุษกำกระเป๋าตังค์ในมือแน่น  ขณะที่ประวิทย์บีบคอเธออีกมือกำลังดึงกระเป๋าตังค์ในมือ
"กูไม่สน..กูจะเอาไปซื้อเหล้า"เขาตบไปที่หน้าบุษอย่างแรง  พร้อมถีบที่ท้องเธอจนล้มลง  บุษร้องไห้น้ำตานองหน้า  ขณะที่สามีเธอแย่งเอาตังค์ในมือไปจนได้
"ทีหลังอย่ามาหือกับกู  ไม่งั้นเจ็บตัวอีก!"ประวิทย์เดินจากไปพร้อมทิ้งกระเป๋าที่ว่างเปล่าไว้ให้ดูต่างหน้า  บุษได้แต่ร้องไห้กับชะตากรรม

   รุ่งขึ้นบุษเข็นรถก๋วยเตี๋ยวออกไปขายเช่นเคย  เนื้อหมักที่เตรียมไว้มีไม่มากนัก  ผักที่เหลือจากการขายเมื่อวานก็เหี่ยวเต็มที
แต่บุษไม่มีทางเลือกเนื่องจากประวิทย์แย่งเงินจากเธอไป  ไหนจะต้องซื้อยาให้ บัว  น้องสาวขาพิการของเธออีก



"ไง๋วันนี้ได้เนื้อน้อยจังวะ"ลูกค้าประจำของเธอต่อว่า
"ช่วงนี้เนื้อมันแพงจ๊ะ เศษฐกิจก็ไม่ดี"บุษพูดสีหน้าไม่ค่อยดี
"โหย...ดูซิผักก็เหี่ยว  คงเหลือจากเมื่อวานล่ะซิ  วันหลังไม่กินแล้วนะ"

บุษได้แต่ก้มหน้าก้มตาเข็นรถไม่ตอบโต้ใดๆ  แสงแดดตอนเที่ยงในกรุงเทพช่างร้อนระอุเสียยิ่งกระไร  บุษลัดเลาะไปตามซอยต่างๆ  จนเหงื่อยโทรมกาย
เธอเข็นรถไปหยุดพักที่ร่มไม้ข้างกำแพง  มือล้วงเข้าไปในชุดกันเปื้อนกำตังค์ขึ้นดูด้วยสีหน้าไม่สู้ดี  รายได้ยังไม่พอรายจ่าย  ไหนจะค่ายาของบัว  ค่าหนี้สินที่สามีก่อไว้  ทุนสำหรับพรุ่งนี้  และยังไม่รวมถึงค่าเหล้าของสามีเธออีก
ขณะที่เธอคิดไม่ตกเรื่องการเงิน  กลุ่มช่างกลกลุ่มใหญ่ก็วิ่งกรูกันเข้ามาในซอยเพื่อหนีคู่กรณี  ทุกอย่างชุลมุนวุ่นวาย  ทั้งเสียงปืน  เสียงฟันแทงกัน

เหตการณ์นี้ทำให้บุษได้เจอกับอรรถพลเป็นครั้งแรก  เขาพาเธอวิ่งเข้าไปหลบข้างกองลังผลไม้ในซอยใกล้ๆ  อรรถพลนักศึกษาหนุ่มวัย 23 ปี
ทั้งคู่หลบอยู่ด้วยกันจนกระทั่งเหตุการณ์ยุติลง  ตำรวจก็เข้ามาสลาย  นักศึกษาเหล่านั้นหนีไป  เหตุการณ์เริ่มสงบลง

บุษรีบเดินออกจากที่หลบจนลืมบอกลาอรรถพล  สิ่งเดียวที่เธอคิดคือต้องหารถเข็นให้เจอ  มันคือสิ่งเดียวที่ทำให้เธอหาเงินได้  บุษวิ่งหาไปทั่วซอยน้ำตาไหลอาบแก้มไปพราง
จนสุดท้ายบุษก็ยิ้มออก  รถเข็นของเธอมาจอดอยู่ที่ท้ายซอย ข้าวของกระจัดกระจาย เธอรีบเข็นรถกลับบ้านทันที

"พี่บุษช่วยด้วยยยย"เสียงบัวน้องของเธอร้องทันทีที่บุษเข้ามาในบ้าน
"บัววว   ปล่อยน้อยชั้นนะเสี่ย"บุษน้ำตาคลอ  เมื่อเห็นน้องสาวถูกล็อคตัวไว้โดยไอ้นัทและไอ้เทพลูกน้องของเสี่ยชัย
"ให้ปล่อย  ก็ต้องเอาเงินมาแลก"เสี่ยชัยพูดเสียงเรียบๆ
"สามีชั้นมันยืม  เสี่ยก็ไปเก็บกับมันสิ"
"ช่วยไม่ได้  ถ้าไม่มีเงินมาใช้หนี้  บ้านหลังนี้ก็จะถูกยึด"
"สามีแกมันมือเติบเอง  รู้ทั้งรู้การพนันมีได้ก็มีเสีย"เสี่ยเอาใบสัญญากู้ยืมออกมาโชว์
"ชั้นจะให้เงินเสี่ยก็ได้  แต่ขอเป็นอาทิตย์หน้าแล้วกันนะเสี่ย"บุษอ้อนวอน
"ได้! แต่มันต้องมีอะไรขัดดอกไปก่อนนะ ฮ่าๆ"
ไอ้เทพเข้าล็อคตัวบุษล็อคคอไปที่ตุ่มน้ำใกล้  มันกดหัวเธอลงน้ำขึ้นลงๆ  เสี่ยชัยเดินมาถลกผ้าถุงของบุษลงไปกองกับพื้น  ก่อนจะงัดควยเหี่ยวๆมาปั่นจนแข็ง ก่อนจะเย็ดบุษอย่างเมามัน
ไม่ถึง3นาทีเสี่ยชัยก็เสร็จ  เขาชอบล่มปากอ่าวอยู่บ่อยๆ  จากนั้นไอ้เทพก็เข้าต่อจากเสี่ย  ไอ้เทพตัวสูงใหญ่กำยำกล้ามแขนเป็นมัดๆ  มันปลดกระดุมกางเกงลงงัดควยดุ้นใหญ่ออกมาก่อนจะเสียบเข้าร่างบุษจนมิดด้าม
ไอ้นัทจับบัวมัดไว้กับเสาบ้านใกล้ๆ  พร้องมัดปากอย่างแน่นหนา  บัวได้แต่น้ำตาไหลอาบหน้าเมื่อเห็นพี่สาวถูกกระทำ
ไม่นานไอ้เทพสูดปากเสียงดังเป็นสัญญาณของการสำเร็จความใคร่  ไอ้นัทเข้าแทนที่ไม่ให้เสียเวลา มันตัวสูงใหญ่เช่นกันแต่พุงโลจู๋สั้น  มันกระหน่ำซอยถี่ๆ  จนเสร็จอย่างรวดเร็ว  จากนั้นพวกมันก็จากไปโดยทิ้งท้ายไว้ว่าจะกลับมาอีก7วัน


บุษอยู่ในสภาพยับเยิน  เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง  เธอยังพอมีสติคลานไปแก้มัดให้น้อยสาว  ทั้งคู่ร้องไห้กอดกันด้วยความท้อแท้กับโชคชะตา
บุษมองไปที่รถเข็นสังเกตเห็นคาบเลือดไหลเป็นทาง  ที่บานเปิดมีรอบกระสุนปืนเธอรีบเปิดดู  ภาพที่เห็นทำเอาทั้งคู่ช็อคไปชั่วขณะ
มีร่างนักศึกษาหนุ่มอยู่ใต้รถเข็นของเธอ  คงจากเหตุการณ์เมื่อกลางวัน

บุษลากร่างนักศึกษาหนุ่มลงไปห้องชำแหละใต้ดิน  ที่สร้างไว้ตั้งแต่สมัยรุ่นแม่ของเธอ  ที่นั้นมีอุปกรณ์ชำแหละครบทุกอย่าง  เครื่องบด  มีดเลื่อน
บุษถอดเสื้อผ้าร่างนักศึกษาหนุ่มนั้นออกทุกชิ้น  แล้วค่อยๆทำความสะอาดร่างชายหนุ่มนั้น  จนกระทั่งถึงหว่างขา
พวงเครื่องเพศชายทำให้เธอนึกถึงตอนที่เธอถูกสามคนเมื่อครู่ที่ข่มขืน  มือของเธอกำแน่นที่พวงอัณฑะร่างอันไร้วิณญาณนั่นอย่างไม่รู้ตัว
ภาพของสามีที่ตบตีเธออย่างโหดร้าย  แถมยังแอบเป็นชู้กับพี่เลี้ยงที่เธอจ้างมาดูแลน้องน้องของเธอ
ไม่ถึง 2 นาที พวงอัณฑะทั้งพวงก็เละคามือเธอ  มีเสียงด้ง "แผละ!" เบาๆ   บุษยิ้มเหี้ยมเบาๆ   ก่อนจะทำการแล่เนื้อนักศึกษาหนุ่มเป็นชิ้นๆเพื่อหมัก
อีกส่วนนึงนำไปบดทำลูกชิ้น กระดูกถูกเลื่อยเป็นชิ้นๆให้เหมือนกระดูกหมูแล้วนำไปต้ม  ส่วนเครื่องในทั้งหมดเธอล้างทำความสะอาดแล้วนำไปตุ๋นรวมกันตามแบบฉบับสูตรโบราณที่แม่เธอสืบทอดมา

รุ่งขึ้นบุษจัดร้านใหม่เปิดขายที่บ้านของตัวเอง  ลูกค้าที่ได้ลิ้มลองถึงกับเอ่ยปากชมแทบทุกคน  ด้วยรสชาติที่แสนอร่อย  เนื้อที่นุ่มหวานอย่างที่ไม่เคยกินมาก่อน
ลูกค้าแน่นร้านขนัด  หนึ่งในนั้นมีอรรถพลก็เข้ามาลองชิม  เขาจ้องมองบุษจนเธอจนอายหน้าแดง  อรรถพลเป็นหนุ่มรูปหล่อเป็นลูกชายร้านขายยาในตลาด  เขาขอช่วยเป็นลูกมือบุษ ช่วยเสริฟก๋วยเตี๋ยว  ช่วยเก็บจาม    
แม้อายุจะห่างกันถึง 6 ปี แต่ก็ดูเหมือนจะไม่เป็นอุปสรรคต่อทั้งคู่เสียแล้ว  นับวันกิจการของเธอเป็นไปด้วยดี  ลูกค้าบอกกันต่อๆจนต้องเพิ่มโต๊ะเก้าอี้   ดีที่มีอรรถพลเข้ามาช่วยทุกวัน

เย็นวันหนึ่งหลังจากเก็บร้านเสร็จ  อรรถพลขอตัวกลับบ้าน   ประวิทย์สามีของบุษก็มาหาที่บ้านหลังจากหายไปหลายวัน
"อีบุษ!!  เอาเงินมาให้กูซิ  กูจะเอาไปแดกเหล้า"ประวิทย์เดินโซเซหน้าแดง  สถาพเมาเช่นเคย
"เข้ามาสิ!"บุษเปิดประตูก่อนให้สามีเข้ามาในบ้าน  ก่อนจะล็อคประตู
"เปิดร้านใหม่เหรอ  งั้นก็มีเงินแล้วสิ  มามะๆ  เอามาให้ผัวซะดีๆ"
"พี่มาก็ดีแล้ว  เนื้อหมดพอดี" บุษเดินไปใกล้ๆประวิทย์ก่อนจะคุกเข่าลง  ประวิทย์ถึงจะงงๆกับสิ่งที่เธอพูดแต่ก็ไม่ได้สงสัยอะไร  บุษยิ้มให้เขาเบาๆก่อนจะปลดกระดุมกางเกงลงมากองที่เข่า  มือเรียวยาวลูบคลึงที่ควยสามี
"ไอ่ยะ!!  สงสัยจะคันหู " ประวิทย์ยิ้มหลับตาปรือแอ่นควยให้บุษ

"จ๊ะ  คันมากเลย!"ทันทีที่พูดจบ  มือเรียวนั้นก็กำสุดแรงที่พวงไข่นั้น  ประวิทย์ตาเหลือกช็อคพยายามดึงผมเธอออก  แต่ไม่ทันแล้ว  เม็ดไข่ของเขาเละคามือบุษและขาดติดมือเธอออกมาไม่ถึง2นาทีด้วยซ้ำ
ประวิทย์ทรุดลงคุกเข่า  มือกุมหว่างขาฉี่กลิ่นฉุนพุ่งออกมา ร่างสั้นระริกๆ  บุษลากร่างของประวิทย์ลงไปห้องชำแหละ  บุษใช้มีดปังตอเล่มใหญ่สับแขนขาประวิทย์ออกทีละข้างเพื่อง่ายต่อการจากถอดเสื้อผ้า
ประวิทย์ยังไม่ตาย  เขายังหอบหายใจระริกๆ  บุษยิ้มเหี้ยมบีบปากประวิทย์ให้อ้ากว้างเสียบกรวยเข้าไปในปาก  มือนึงตักน้ำร้อนเดือดผลุๆที่ต้มรอไว้เทลงที่กรวยนั้น  เป็นการเริ่มกรรมวิธีการลวกเครื่องในแบบสดๆ

"พี่ประวิทย์อยู่ไหน  พี่ประวิทย์" อ้อย พี่เลี้ยงของบัวที่เป็นชู้กับประวิทย์ร้องดังจากหน้าประตู  ทั้งคู่แอบหนี้ไปอยู่ด้วยกันได้เป็นเดือนแล้ว
"เข้ามานั่งข้างในก่อนสิ"บุษเดินขึ้นไปเปิดประตูในอ้อยก่อนจะปิดประตูแน่น
"พี่ประวิทย์  อยู่ข้างในมั๊ย  ชั้นหิวข้าวแล้วนะ"อ้อยชะโงกมองหาหลังจากเข้าไปในบ้าน   บุษไม่พูดอะไร  เธอเดินไปทำก๋วยเตี๋ยวให้อ้อยกิน
"ลองท้องก่อนสิ  เด๋วพี่ประวิทย์ก็มา" บุษยิ้มเบาๆส่งก๋วยเตี๋ยวแห้งให้อ้อยซึ่งเธอมักสั่งกินป็นประจำ  ก่อนจะเดินไปตักน้ำเปล่าเย็นๆให้อ้อย
"น่าอร่อยจัง  ไหนลองชิมดูซิ  ว่าจะอร่อยเหมือนหน้าตาไม๊"อ้อยแบะปากใส่บุษ

รสชาติมันอร่อยกว่าที่อ้อยเคยกินมาก่อน  เนื้อมันช่างนุ่มหวาน   น้ำซุปที่บุษพึ่งเอามาให้ก็ช่างกลมกล่อม  ก๋วยเตี๋ยวชามใหญ่ดูเหมือนจะหมดอย่างรวดเร็ว  อ้อยกินจนลืมไปว่าเธอมาที่นี้เพื่ออะไร
ลืมแม้กระทั่งดูว่าในถ้วยน้ำซูปนั้นมีอะไรอยู่  และเมื่อรู้ตัวอีกทีก็ตอนมันเข้าไปอยู่ในปาก
"ทำไมมันเนื้อมันเหนียวอย่างงี้วะ"  อ้อยดึงชิ้นเนื้อที่เคี้ยวไม่ได้ออกมาจากปากเพ่งดู
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"   เสียงกรี๊ดดังพร้อมกับโยนชิ้นเนื้อนั้นลง  มันเป็นท่อนควยของประวิทย์นั้นเอง   อ้อยตาเหลือกโพลงช็อคได้ไม่นาน  มีดปังตอก็ฟันเขาที่กลางหัว

รุ่งขึ้นอรรถพลมาหาบุษเช่นทุกวัน  แต่วันนี้บุษไม่เปิดร้าน  อรรถพลร้องเรียกอยู่หน้าร้านครู่นึง  บุษก็เปิดประตูร้านให้เข้ามา
โต๊ะเก้าอี้ภายในร้านกระจัดกระจาย  บุษนั่งลงน้ำตาคลอด้วยอาการช็อค
"เกิดอะไรขึ้นบุษ ...ใครทำร้ายคุณ"อรรถพลมองไปที่ดวงตาที่เหม่อลอยคู่นั้น
"ไม่เป็นไร  ผมจะดูแลคุณเอง  คุณไม่ต้องกลัวนะ"เขาลูบหัวบุษหญิงสาวผู้หน้าสงสาร
ทั้งคู่ช่วยกันทำความสะอาดร้าน  จัดร้านให้เรียบร้อยสำหรับพรุ่งนี้จนเสร็จ

"ผมจะนวดให้คุณเองนะบุษ"  มือหนานวดคลึงที่แผ่นหลังอันขาวเนียนนั้นอย่างทะนุถนอม   น้ำมันมะกอกราดลงร่างของหญิงสาว  มือหนานั้นนวดคลึงไปทั้วร่างของเธอ
"ทำไมคุณถึงทำดีกับชั้นจัง"บุษถามอรรถพลเบาๆ  ชายหนุ่มอมยิ้มก่อนจะนาบร่างกำยำอันเปลือยเปล่าลงทับร่างด้านหลังของหญิงสาว
"ก็ผมชอบคุณไง"อรรถพลกระซิบที่ข้างหูบุษเบาๆ  ก่อนจะไล่จูบที่แผ่นหลังของเธอ  บุษอมยิ้มก่อนจะหลับตา  เธอรับรู้ได้ถึงท่อนเนื้อลำใหญ่กำลังขยายแกร่งที่บั่นท้ายของเธอ
ชายหนุ่มเล้าโลมอย่างเร้าร้อนและนุ่มนวล  ร่างทั้งคู่กอดพันกันไปมาบนเตียงราวกับงู  ปากทั้งคู่บดขยี้กัน ลิ้นพันกันนัว  อรรถพลกำควยดุ้นใหญ่ตั้งขึ้นก่อนจะสอดเข้าร่างบุษอย่างช้าๆ
ขนาดของท่อนเนื้อนั้นใหญ่กว่าทุกคนที่บุษเคยเจอมา  แต่เป็นเป็นอันเดียวที่ทำให้เธอไม่เจ็บแม้แต่เล็กน้อยและยังทำให้เธอมีความสุขที่สุด
ชายหนุ่มยังเจริญพันธุ์อย่างอรรพลเร่งเครื่องราวกับม้าแข่ง  เตียงไม้โยกไปมาตามแรงกระแทก  มัดเนื้อของเขาสมชายชาตรี  กล้ามท้องเป็นลอน  โทรมไปด้วยเหงื่อไคล
บุษเสียวซ่านไปทั้งตัวเล็บจิกที่แผ่นหนังหนาๆนั้นเพื่อระบายความเสียว  บุษถึงจุดสุดยอดครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน   ทุกลีลาและท่วงท่าเต็มไปด้วยความแข็งแรงและนุ่มนวล  และสุดท้ายอรรถพลก็แผดเสียงดังลั่นห้อง  เขาดึงท่อนควยออกมาแตกข้างนอก
บุษรีบอ้าปากรับไม่ให้หกแม้แต่หยดเดียว  น้ำเชื้อหนุ่มวัยเจริญพันธุ์มันช่างหอมหนาวเสียงยิ่งกระไร  บุษคิดขณะดูดเน้นที่หัวบานนั้น  ทั้งคู่ทรุดลงไปนอนที่เตียงด้วยความอ่อนเพลีย  .........

=====================================================
ขอ 10 คอมเม้นอัพ  จะต่อทันที