เทพบุตรจิ๊กโกโร่ ตอนที่ 3 By Hoosama

เทพบุตรจิ๊กโกโร่ ตอนที่ 3 By Hoosama

"ฮัลโล แม่ครับ ผมอยากทำงานน่ะ แม่จะได้ไม่ลำบาก" กระทิงลังเลอยู่นานที่จะโทรไปคุยกับแม่
"ตั้งใจเรียนและค่อยหาเงินดีๆทำ ต่อไปแม่จะได้ไม่ลำบาก แล้วแม่จะได้เกษียณ ไม่ต้องทำงานเหนื่อย" เสียงหญิงวัย50กว่าๆพูดขณะกำลังสับเป็ดตุ๋นอยู่
"เดี๋ยวผมจะหาเงินดีๆ ทำช่วยแม่อีกแรง" ชายหนุ่มยังไม่ทันได้อธิบายต่อ เสียงแม่ก็พูดแทรกขึ้น
"อย่าคิดมาก.. แค่สอบได้ที่ดีๆ ก็พอแล้ว ต่อไปแกจะได้มีทางเลือกไงล่ะ"แม่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"แม่ครับ...คือ ผม...เอ่อ"กระทิงน้ำเสียงลังเลที่จะเอ่ยประโยคถัดไป
"แกไม่ได้ถูกไล่ออกจากมหาลัยใช่มั๊ย"เสียงแม่ของเขาเข้มขึ้น
"ขอโทษนะครับ..แม่!" กระทิงไม่ทันพูดจบ เสียงมือถือของแม่ก็ตกลงพื้นและดับไป
"แม่!!!"...กระทิงรีบขับรถกับบ้านอย่างรวดเร็ว


==============================================
ณ บ้านแม่กระทิง

"บอกแล้วว่าอย่าไปมีเรื่องชกต่อยกัน..มันมีแต่เรื่องเดือดร้อน"หญิงวัยกลางคนพูดขณะเอนหลังลงนอน โดยมีกระทิงกำลังช่วยประคอง
อาการปวดหลังของเธอกำเริ่มจากการทำงานหนัก
"ค่อยๆนะครับ" กระทิงพูดขณะประคองแม่นอนลง
"หมอว่ายังไงบ้างครับ ต้องผ่าตัดมั๊ย"

"หมอบอกว่า มีโอกาสหาย 40%เอง ส่วน 60% ไม่พิการก็อัมพาต...แม่ไม่กล้าเสี่ยงหรอก"
"ต้องรอผลจากการฉายรังสีก่อน แม่อาจได้พักถึง 6 เดือน" เธอสีหน้าเป็นกังวล
"เอ่อ..ว่าแต่แกเอาเงินมาจากไหนจ่ายค่าหมอ"หญิงวัยกลางคนถามขณะหลับตาพักผ่อน

"เอ่ออ...ผมทำงานพาสทามครับ"กระทิงพูดด้วยน้ำเสียงติดขัด เพราะเงินนั้นคือเงินที่เอามาจากเสี่ยชัย

"แม่พักก่อนนะครับ ผมจะหาเลี้ยงแม่เอง"กระทิงพูดกับแม่เพื่อให้เธอวางใจ ต่อไปเขาต้องเป็นเสาหลักที่บ้านแล้ว
ตั้งแต่ที่พ่อของเขาจากไปตั้งแต่เขายังเล็กๆ แม่ก็เป็นเสาหลักของครอบครัวมาตลอด ญาติพี่น้องก็แยกย้ายกันไปตามต่างจังหวัดไม่ได้อยู่ใกล้กัน

กระทิงเดินทางกลับมาที่หอพัก ตลอดทางที่ขับรถกลับเขาครุ่นคิดตลอดเวลา เมื่อแม่ผู้เป็นเสาหลักของบ้านไม่สามารถทำงานต่อไปได้
และเขาก็ไม่สามารถเรียนต่อได้อีกเนื่องจากโดนไล่ออก เขาต้องรีบหางานทำให้เร็วที่สุด!
====================================================
วันรุ่งขึ้นกระทิงตื่นแต่เช้าสวมชุดนักศึกษาเรียบร้อยเพื่อออกหางานทำ ทุกค่าใช้จ่ายต้องเซฟมากที่สุดเท่าที่จะทำได้
กระทิงขึ้นรถเมย์สลับกับการเดินน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับตอนนี้ มันไม่ง่ายเลยสำหรับเศรฐกิจอย่างนี้จะหางานได้ง่ายๆ ที่แล้วที่เล่าก็ไม่รับพนักงาน
จนกระทิงบ่ายแก่ๆ ชายหนุ่มเหงื่อโทรมกาย นั่งทรุดลงที่ป้ายรถเมย์ในหัวก็ยังครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลาจนกระทั่งเย็น
ชายหนุ่มเดินกลับด้วยท่าทางสิ้นหวัง ได้แต่โทษตัวเองที่ไม่เอาไหน
ขณะที่เดินขึ้นหอพักตัวเอง มีป้ายเขียนโดยปากกาเคมีบนA4 รับสมัครงาน ชายหนุ่มตาลุกวาวรีบโทรหาเบอร์ที่ให้ไว้
แน่นอนมันคือเบอร์เจ้หมวยนั่นเอง

"ฮัลโลคร่าาาา...!" เสียงเจ๊หมวยเสียงดังฟังชัด ใครจำไม่ได้ก็แปลกละ
"เจ้หมวยใช่มั๊ยครับ ผมกระทิงนะครับ"กระทิงพูดอย่างกล้าๆกลัวๆ
"ว๊ายย ว่าไงจ๊ะน้องกระทิง พี่กำลังคิดถึงอยู่พอดี"เจ๊หมวยเปลี่ยนเป้นเสียงหวานทันที
"ผมเห็นเจ๊หมวยรับสมัครพนักงาน เป็นงานอะไรเหรอครับ"
"งานนี้ต้องทำงานประจำนะ เธอเรียนอยู่จะไหวเหรอ"
"ได้ครับ ผมลาออกแล้ว"
"จริงเหรอ! เธอทำอะไรได้บ้าง"
"ทำได้ทุกอย่างครับ รับลองเจ๊หมวยไม่ผิดหวัง"
"งั้นเธอมาหาเจ๊ตอนนี้เลย!"
"ได้ครับ!"
กระทิงรู้สึกชีวิตเริ่มมีแสงสว่างขึ้นมาบ้าง เขายิ้มออกจนได้หลังจากทำหน้าเครียดทั้งวัน
เจ๊หมวยส่งโลเคชั่นมาให้หลังจากวางสาย กระทิงรีบคว้ามอเตอร์ไซต์ขับไปด้วยความดีใจ
มันเป็นซอยเล็กๆมืดๆ พิกัดมาสิ้นสุดอยู่ที่กลางซอยซึ่งเป็นร้านเกมส์ขนาด 4 คูหา 3 ชั้น มีรถจอดอยู่เต็มหน้าร้าน
ภายในมีเด็กวัยรุ่นเล่นอยู่เต็มร้าน ดูจากเครื่องคอม น่าจะเกือบๆร้อยเครื่องได้ ชายหนุ่มเดินตรงไปถามที่พนักงานชายหนุ่มที่นั่งเก็บตังค์อยู่มุมห้อง
อายุน่าจะประมาณ 18 - 19 ปี แต่กล้ามเนื้อฟิตแน่น รูปร่างดี สมกับเป็นเจ๊หมวยเลือก

"โทษครับ ผมมาหาเจ๊หมวยครับ"
"ชื่อไร!"
"กระทิงครับ"
ชายที่นั่งอยู่ค่อยๆเงยหน้าขึ้น มองก่อนหยิบวอขึ้นมาพูด
"เจ๊หมวยมีคนชื่อกระทิงมาหา"
"พาเข้ามาเลย"เสียงเจ๊หมวยดังผ่านวอ

เด็กหนุ่มเดินนำพาไปที่ประตูหลังร้าน โดยมีป้ายกำกับว่า "ห้ามเข้า"
มองเข้าไปมีห้องขนาดใหญ่แต่เล็กกว่าโซนด้านหน้าเล็กน้อยมีผู้ชายรูปร่างสูงกำยำนั่งคุมที่หน้าประตู มันเป็นโซนเล่นบาคาร่าและโต๊ะแทงบอล
เด็กหนุ่มพาเดินขึ้นไปชั้นสอง มีประตูเหล็กแน่นหนาที่ต้องใช้รหัสผ่าน เปิดเข้าไปพื้นที่ชั้น 2 บ่อนขนาดใหญ่ มีต้องแต่วัยทำงานจนไปถึงวัยใกล้เกษียณ
มีพนักงานทั้งผู้ชายและผู้หญิงน่่าตาดีในชุดนักศึกษาคอยบริการแขก เด็กหนุ่มพาเดินขึ้นไปชั้นที่ 3 มีการ์ด 2 คนรูปร่างล่ำสันสูงใหญ่ยืนหน้าประตูทางขึ้น
กระทิงมองดูรอบๆ เสียงนักเลงพนันตะโกนร้องเสียงดังอื่ออึง ด้านหลังมีประตูทางเข้าอีกด้านสำหรับนักเลงพนันใช้เข้าออก ทุกมุมของห้องมีกล้องวงจรปิดทุกชั้นตั้งแต่เดินเข้าหน้าร้าน

"กระทิงมาถึงแล้วครับ" ชายสูงล่ำที่หน้าประตูวอไปที่ชั้น3 ก่อนประตูจะปลดล็อดอัตโนมัติ
"เข้าไปได้" ชายสูงล่ำมองหน้ากระทิงพร้อมสบัดหน้าเบาๆไปทางประตูที่เปิดออก เด็กหนุ่มที่เดินมาส่งเดินกลับไปชั้นล่างโดยไม่บอกลา
กระทิงเดินไปอย่างกล้าๆกลัวๆ เขาไม่เคยมาสถานที่แบบนี้มาก่อน
"เร็วๆสิ!" ชายสูงล่ำผลักไหล่ชายหนุ่มให้รีบเข้าไปก่อนจะปิดประตู บันไดทางขึ้นมีแสงไฟสีส้มสลัวๆ
อากาศเย็นเฉียบ กลิ่นหอมฟุ้งเบาๆ กระทิงคิดเพียงว่าเขาต้องหาเงินเลี้ยงแม่ให้ได้ ไม่ว่าจะทำอะไร
ถึงชั้น 3 มีการ์ดผู้ชายสูงล่ำกล้ามเป็นมัดๆยืนอยู่ 2 คน นั่งอยู่ในห้องเล็กๆ ก่อนเข้าไปอีกห้องภายใน มีป้ายติด "เขตปลอดอาวุธ"

"ถอดเสื้อผ้าออก" ชายคนหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
กระทิงค่อยๆถอดเสื้อนักศึกษาและกางเกงสแล็กออกเหลือเพียงกางเกงใน
"ถอดกางเกงในด้วย" ชายคนเดิมพูดเสียงเรียบๆ
"ตะ ต้องถอดด้วยเหรอ!!" กระทิงพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ
"ถอดครับ!"
กระทิงค่อยๆรูดกางเกงในลง เค้าไม่ได้อายอยู่แล้วเพราะในใจก็มีความภาคภูมิใจในขนาด แต่สิ่งที่กังวลกับเป็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นภายหลังประตูบานนั้น
"เหี้ยย ของคนรึของม้าวะนั้น" การ์ดหนุ่ม2คนตาลุกโพลงเมื่อเห็นขนาดควยของกระทิง
"ของกระทิงครับ" กระทิงยิ้มที่มุมปากอย่างภูมิใจ การ์ดอีกคนเอาเสื้อคลุมผ้าแพรชั้นดีมาให้กระทิงใส่ก่อนจะเปิดประตูและเดินนำเข้าไป
มันเป็นห้องขนาดใหญ่ที่ประดับหรูหราไม่น่าเชื่อว่าที่หรูๆแบบนี้จะอยู่บนอาคารพาณิช ด้านหน้าเป็นร้านเกมส์แบบนี้ มันควรจะไปอยู่บนเรื่อสำราญเลยทีเดียว เสียงเพลงดังเหมือนในผับ ไฟสลัวถึงขั้นมืด มีไฟกระพริบรัวๆ มันเป็นผับดีๆนี่เอง แต่เป็นผับของผู้หญิงไฮไซที่มาระบายความเงี่ยน
โดยมีผู้ชายหน้าตาหล่อระดับดารา หุ่นฟิตแน่น ในสภาพเปลือยเปล่าบริการพวกเธออย่างถึงพริกถึงขิง
มีกิจกรรมและอุปกรณ์หลากหลายอย่างเพื่อให้พวกสาวๆไฮโซได้สนุกสนานกับชายหนุ่มหล่อได้ทุกอย่างเท่าที่พวกเธอจะจินตนาการได้
ทั้งเหล้า ไวท์ เบียร บุหรี่ และสิ่งเสพติดทุกอย่างมีไว้พร้อมบริการเพียงแค่พวกเธอเอ่ยปาก พวกเธอเสพเซ็กซ์อย่างสนุกสนาน
ไม่ว่าจะบนโซฟาทุกตัว มองไปบนเวทีที่มีผู้ชายหล่อหุ่นราวกลับนักกล้ามกำลังมีเซ็กซ์กับไฮโซสาวขณะรูดเสา โดยมีผู้ชมอยุ่ด้านล่างที่กำลังเล้าโลมกับหนุ่มๆอยู่
บริเวญกลางห้องมีอ่างจากุซซี่ขนาดใหญ่ ในนั่นมีชายหนุ่มเขาหน้าตาหล่อเหลาระดับดารา หุ่นนายแบบ กำลังถูกสาวไฮโซคนหนึ่งจูบอย่างดูดดื่ม
อีก2คนที่อยู่อ้อมแขนซ้ายและขวาของเขากำลังลูบไล้ที่ลำตัวที่แข็งแรงประดับด้วยมัดกล้ามลีนๆ ปากไล่เลียตามตัวอย่างสนุกสนาน ขณะที่สาวอีก 2 คนกำลังรุมเลียที่หว่างขาของชายหนุ่มอย่างหิวกระหาย
หนุ่มหล่อคนนี้น่าจะเป็นตัวท๊อปที่สุดในที่นี่แล้ว เสียงร้องกรีด เสียงคราง เสียงหัวเราะอย่างพอใจของพวกเธอดังเคล้ากับเสียงดนตรี เพียงแค่เดินผ่านกระทิงก็เริ่มเกิดอารมณ์แล้ว เขาชักเริ่มอิจฉาหนุ่มๆพวกนี้แล้วซิ
กระทิงเดินตามการ์ดหุ่นล่ำจนไปถึงประตูด้านในสุด ก่อนกดรหัสผ่านหน้าประตู
"เข้าไปในห้อง" การ์ดหุ่นล่ำพูดก่อนเดินกลับไป
กระทิงเดินเข้าไปด้วยท่าทางตื่นตะลึง ในห้องนั้นเป็นห้องสว่างด้วยไฟสีส้ม มีผู้ชาย 3 คนในสภาพเปลือยเปล่า ถูกมัดที่ข้อเท้าลักษณะถูกมัดขึ้นห้อยหัวลง แขนทั้งสองข้างถูกมัดแน่น ปากถูกมัดไม่ให้ส่งเสียง
กำลังถูกผู้หญิงประมาณ 5 คนรุมซ้อมอย่างสนุกสนาน หนึ่งในคนที่ถูกมัดถูกทำร้ายจนลูกอัณฑะทะลักออกจากหนังหุ้ม เลือดไหลเต็มหว่างขาไหลลงมาถึงหน้าหล่อๆของเขา ร่างสั่นระริกตลอดเวลา
ผนังฉากหลังเป็นตู้กระจกขนาดใหญ่ประดับคริสตัลสวยงาม ในตู้ทุกชั้นมีขวดเหล้าดองยาสีแดงจัดเรียงอย่างสวยงามนับร้อยใบ แต่เมื่อมองเข้าไปในแต่ละขวดนั้นมันมีอวัยเพศชายอยู่ภายในนั้นด้วยทุกใบ
การ์ดหนุ่มกล้ามใหญ่ 3 คน ยืนคุมอยู่ และมีหญิงในชุดแดงจัดนั่งที่เก้าอี้หลุยส์ก่อนจะหันมาช้าๆที่กระทิง

"ยินดีต้อนรับสู้บ้านของเรา" หญิงในชุดแดงลุกขึ้นพร้อมอ้าแขนรับ
===========================================================
ขอ40 เม้นเพื่อตอนต่อไป